Dnia 25 maja w budynku BIOK w parku odbyła się Fotorelacja dr Radosława Kożuszka " Czarnobyl 1986-2018 ". Czarnobyl to miasto na Ukrainie znane z katastrofy atomowej w 1986 roku." Przed tym wydarzeniem mieszkało tu 15 tyś ludzi. Obecnie 2,5 tyś głównie naukowców, pracowników różnych instytucji, wyspecjalizowanych przewodników i ludzi zajmujących się turystyką. Naukowcy mogą tu przebywać 2 tygodnie bez przerwy, a po tym czasie wyjeżdżają na miesiąc. Ich miejsca zajmują inni ,aż do czasu powrotu. Bywają strefy, w których można przebywać tylko 4 dni, a następne 3 dni poza strefą. Awaria reaktora jądrowego wydarzyła się 26 kwietnia 1986 roku. To najwieksza katastrofa w dziejach energetyki jądrowej i jedna z największych katastrof przemysłowych XX wieku. W wyniku awarii skażeniu promieniotwórczemu uległ obszar od 125000 do 146000 km.2 terenu.Doszło do przegrzania i stopienia rdzenia reaktora nr 4 i chemicznego wybuchu wodoru, następnie pożaru i rozprzestrzenienia się substancji promieniotwórczych. Główną przyczyną katastrofy były błędy konstrukcyjne. Ewakuowano 350 tyś ludzi podczas ,gdy trzy reaktory pracowały dalej. Dawki promieniowania wyrzuciły w powietrze substancje promienne na wys. 1,5 km., a chmura radioaktywna rozprzestrzeniła sie po całej Europie : Białorusi, Ukrainie, Rosji, Skandynawii, Polsce, Czechosłowacji dalej do Austrii, aż po Alpy. Zanieczyszczenie rozprzestrzenilo się głównie do pobliskiego miasta- Prypeć. To miasto powstało w 1970 roku dla pracujących robotników w Czarnobylu . Bardzo nowoczesne, a przeciętny wiek mieszkańca nie przekraczał 25 lat. Państwo nie ostrzegło od razu 50 tyś mieszkańców miasta przed tak wielkim zagrożeniem i nie dostarczyło tabletek hamujących wchłanianie szkodliwego promieniowania. Dopiero na drugi dzień została przeprowadzona ewakuacja, która trwała 2,5 godz.Ludzie mogli zabrać tylko dokumenty i pieniądze i już nigdy nie wrócili do swoich domów. Dla ewakuowanych mieszkańców zbudowano nowe miasto- Słowytycz, 60 km. od Czarnobyla. Bezpośrednie ofiary tej katastrofy to: pracownicy elektrowni, strażacy, żołnierze, policjanci i inni , którzy brali udział w akcji. Otrzymali śmiertelne dawki promieniowania nie zdając sobie z tego sprawy , jak również nie zostali poinformowani o tak niebezpiecznej awarii reaktora. Niektórzy zmarli natychmiast, a inni na chorobę popromienną. Pozostały wymarłe, splondrowane, opustoszałe wioski i miasta, szkoly, szpitale, wagony, statki, które pożera rdza. Choć cztery reaktory są już zamknięte , to nadal pracuje tam 2 tyś ludzi, którzy kontrolują wygaszone reaktory. Po niektórych wsiach nie ma już śladu, tylko pozostały tabliczki z nazwami miejscowości , których już nie ma .Powstały pomniki np. Czarnego Anioła i sarkofagi upamiętniające tę tragedię. Nadal istnieją tu miejsca radioaktywne i dlatego bez przeszkolonego przewodnika nie wolno poruszać się, trzeba mieć odpowiednie ubranie i nie należy dotykać niczego. Pusta przestrzeń i brak ingerencji człowieka stworzyło nowe warunki do zamieszkania zwierząt i powstania tutaj rezerwatu przyrody. Nie ma takiego innego miejsca na świecie. W Polsce zaaplikowano w tym czasie bezpłatnie, szczególnie dzieciom Płyn Lugola." Na zakończenie fotorelacji odbył się konkurs z nagrodami dla uważnych słuchaczy. Dziękujemy panu dr Radosławowi Kożuszkowi i Wszystkim Gościom za przybycie.
Monika Kardacz
